«Παιδικές κρίσεις και πώς να τις αντιμετωπίσουμε. Τι τακτική πρέπει να ακολουθήσουμε, πώς να συμπεριφερθούμε;»

 

 

Κανόνας 1^ος:

-Δεν μιλάμε σε ένα παιδί την ώρα της κρίσης, το αφήνουμε να ξεσπάσει , να ξεθυμάνει και μετά καθόμαστε δίπλα του (ποτέ όρθιος απέναντι του όταν μιλάμε, γιατί αυτό υποδηλώνει διαταγή και όχι τόσο ότι κατανοούμε αυτό που περνάει, στεκόμαστε λοιπόν στο ύψος  του) και με σταθερή φωνή του δείχνουμε τα συναισθήματα μας π.χ. αν ένα παιδί πάνω στην κρίση του πετάξει τα παιχνίδια του στο πάτωμα του λέτε: «είμαι πολύ στεναχωρημένη που πέταξες κάτω αυτό το παιχνίδι και έσπασε γιατί μου άρεσε να το παίζουμε παρέα, μπορείς να μου κάνεις μια αγκαλιά;». Αυτόματα αυτή η φράση του δείχνει την ενσυναίσθηση και το κάνει να αρχίσει να σκέφτεται αυτό που έκανε αλλά με διαφορετικό τρόπο.

Κανόνας 2^ος:

Ψυχραιμία- υπομονή

-Δεν αποκαλούμε το παιδί «κακό, τρελό, παλαβό» ούτε θα τιμωρηθείς  π.χ. δεν θα δεις πέπα. Του λέμε απλά : όταν ηρεμήσεις έλα να μου πεις γιατί έτσι δεν καταλαβαίνω τι λες. Αν βλέπετε ότι συνεχίζετε η κρίση του έντονα, αφήστε τον σε ένα δωμάτιο να εκτονωθεί , πείτε του φώναξε ,κλάψε, τσίριξε και πέτα όλα τα κουκλάκια σου και τα μαξιλάρια στο ταβάνι, αφού πρώτα έχετε εξαφανίσει όλα τα επικίνδυνα αντικείμενα, μπορείτε να του κάνετε και μια επίδειξη. (Δοκιμάστε το θα με θυμηθείτε).

Κανόνας 3^ος :

-Μη χρησιμοποιείτε  τη λέξη «ΟΧΙ» , πείτε πρέπει να σταματήσεις, ή πείτε του κάτι με τα χέρια σας   π.χ. στοπ ή χρειάζεσαι ένα διάλλειμα ή τι άλλο θα ήθελες να κάνεις αυτή τη στιγμή. Εδώ θα πρέπει να είστε προετοιμασμένη για εναλλακτικές.

Παραδείγματα:

Θέλεις να φας ή να ζωγραφίσεις;

Θέλεις να κοιμηθείς ή να κάνεις μπάνιο;

Θέλεις να πάρουμε τηλέφωνο το μπαμπά ή τη γιαγιά;

Θέλεις να με βοηθήσεις να κάνουμε μπάνιο τον αδερφό σου ή προτιμάς να μαζέψεις τα παιχνίδια σου;

Όλες οι εναλλακτικές βοηθούν το παιδί να σκεφτεί και να νιώθει υπεύθυνο αυτό για την απόφαση που παίρνει, αποκτά αυτοπεποίθηση.

Κανόνας  4^ος :

-Αποσπάστε την προσοχή του με κάτι άλλο (ο λεγόμενος αντιπερισπασμός), κάτι όμως αρκετά δελεαστικό π.χ. θα γεμίσω μια λεκάνη με σαπουνόνερο και με μια κουτάλα από την πίσω μεριά που έχει μια μικρή τρυπούλα για να την κρεμάμε θα κάνω σαπουνόφουσκες.

Κανόνας 5^ος:

-Κρατάμε την ίδια στάση και οι δυο γονείς και  βάζουμε όρια σαφή και απλά για να τα καταλαβαίνει. Ενεργούμε προληπτικά. Π.χ. Μόλις τελειώσουμε το παιχνίδι μαζεύουμε τα παιχνίδια, πλένουμε χέρια και πάμε για φαγητό.

Όταν πάμε βόλτα ,δεν θα δούμε  παιδικά το μεσημέρι αλλά θα δούμε ένα το βράδυ.

Κανόνας 6^ος:

-Όταν είστε μαζί με το παιδί σας, αφοσιωθείτε ολοκληρωτικά σε αυτό χωρίς να κοιτάτε το κινητό σας ή την τηλεόραση. Για να μάθει το παιδί να σας ακούει θα πρέπει πρώτα να το ακούσετε εσείς. Ένας έξυπνος τρόπος για να μάθει να ακούει , είναι να ακούει παραμύθια ή τραγούδια  από cd player και όχι από την τηλεόραση για να του προκαλείτε εθισμός.

Κανόνας 7^ος:

-Δημιουργείστε του καθημερινές όμορφες εκπλήξεις  ,ένα αγαπημένο του φαγητό ή γλυκό, φτιάξτε μαζί με τον μπαμπά ένα βιντεάκι σαν θεατρικό π.χ. η μαμά να κάνει το παιδάκι και ο μπαμπάς τον μπαμπά ή και το αντίθετο δείχνοντας του μια αντιμετώπιση. Του δείχνετε το βιντεάκι  το βράδυ λίγο πριν κοιμηθείτε. Πείτε του ιστοριούλες  επισημαίνοντας τις συνέπειες τέτοιων  συμπεριφορών.

Κανόνας 8^ος:

-Για να λήξει ήρεμα μια τέτοια κρίση , μια αγκαλιά , ένα φιλί και μια ήρεμη κουβέντα είναι το καλύτερο φάρμακο.

Ευαγγελία Τσιακίρη (βρεφ/κόμος, σύμβουλος νέων μαμάδων).